Libanon bikkels op reis.

We gaan terug naar Libanon op de motor. We vertrekken mei 2014 en keren weer terug op veteranendag in Den Haag.


vrijdag 13 juni 2014

Etappe 25 Tessa 17 en de rit naar Vama Veche


Hallo volgers,

Ik moest vroeg uit de veren vandaag, want zoals jullie misschien al hebben kunnen zien, mijn dochter Tessa is jarig, 17 jaar!
Ik wou haar graag, voordat ze naar school ging feliciteren, lang leve facetime, dat is zo fijn communiceren.
Omdat we op onze kamer geen wifi meer hadden moest ik in de lobby gaan zitten. We hadden gisteravond al met elkaar afgesproken dat ik haar 's morgens om kwart voor zeven zou bellen.
Dus samen even heerlijk gekeuveld, zoals vader en dochter vaak doen. In ene realiseerde ik me hoe snel het gaat en hoe groot ze alweer is.
Ik zie haar nog zo in de wieg liggen, uren in bad spelen, samen op de fiets naar het dorp om wat boodschapjes te doen. Waar is de tijd gebleven? Het leven gaat als een sneltrein voorbij!

Maar moppie van me, we vieren het, als ik weer thuis ben, gewoon nog een keer.        

     De verjaardag van mijn moppie Tessa Marsman,
ze is 17 jaar geworden vandaag.

Mijn rots in de branding, echt een doorzetter.
                                                                     Kuuuuuuuuuus Pa.

Gefeliciteerd: Andre & Alma, Brian, Max, Chris, Kevin, Oma, Henny, Renée, Ricardo, Dagmar,.........................................nog vele anderen.

Kort daarna kwam Henny ook naar beneden, uitgeslapen en hongerig.
Samen zijn we naar het restaurant gelopen en ja hoor het buffet was weer opgemaakt, er waren nu meer gasten in het hotel.


Je merkt nu dat geleidelijk aan het seizoen weer gaat beginnen, voor het echt begint gaan wij weer mooi verder, je wordt hier echt lui van en de kilo's vliegen er aan, denk ik.

Na het ontbijt hebben we de motorfiets gepakt en zijn we naar Mangolia gereden om onze kleren op te halen bij de wasserette. We hadden al verschillende keren alles met de hand gewassen maar op een gegeven moment krijg je het niet echt meer schoon, de was zag er keurig uit, kraakhelder.

We zijn toen de stad een beetje door gekart en hebben de weg gevonden naar Vama Veche, op een steenworp afstand van de Bulgaarse grens, om daar eens te kijken. Ik had vannacht toen ik in de lobby zat even zitten kletsen met een meisje van de receptie die me vertelde dat daar veel motorrijders kwamen in het weekend, dus we dachten, we gaan op verkenning uit.




We reden de stad uit langs een haventje, dachten we, maar het was een echte grote marine haven. Als eerste kwamen we aan de rechterkant van de weg een schip op het land tegen.


Snel even een foto gemaakt, het was al weer aardig warm en stil staan is niet echt een aanrader. Hup weer verder, een lange bocht naar links en ja hoor: snelheidscontrole aan weerszijden van de weg. Na de controle kregen we een brug, links en rechts lagen meerdere marine schepen, ik wilde ze graag fotograferen maar het verkeer liet het niet toe, dus maar weer door gereden en ja hoor na de brug weer politie langs de weg, snelheidscontrole! Of ze niks anders te doen hebben.

Na de brug kregen we zicht op een heel groot marinewerf.














Dit konden we vastleggen, verbaasd over het feit dat je in 2 kilometer zoveel nieuwe indrukken opdoet.
We reden door, via een klein dorpje waar ze aan beiden kanten van de weg probeerden je van alles te verkopen, de buik nog vol van het ontbijt zijn we snel doorgereden.
Na het dorp kwamen we weer op het platteland, uitgestrekte koren- en tarwevelden, eindeloze vergezichten, zo prachtig!













En hierna rolden we het dorpje Vama Veche binnen.
Je kon vanaf een afstand al wel zien dat het niet groot was, voor we het in de gaten hadden waren we er al door heen. Ik had in mijn ooghoeken al wel gezien dat er een zijstraat was die naar het kleine centrum liep en zo door naar het strand.


Nadat we gekeerd waren en de dorpsstraat in reden werden we weer eens aangevallen door een straathond, die lust onze motor, of erger nog, onze enkels rauw. Wat een kwaal is dat hier die honden, dus benen hoog de lucht in tijdens het rijden ; )
Eenmaal aangekomen bij het strand zagen we gelijk dat hier wel erg veel tentjes waren voor zo'n klein dorp, dit moest toch wel iets bijzonders zijn.
We reden langs het strand en vonden een strandtent waar we eigenlijk met de motor aan de bar konden zitten. We staken onze neus nog maar net over de bar of er werd in het Roemeens gevraagd, door een kerel die nog stijf stond van de drugs of alcohol, nog geen drie tanden in zijn mond, wat we wilden drinken. We antwoordden in het Engels "twee cola met ijs". En ja hoor hij zette twee blikjes cola voor onze neus en greep met zijn blote handen in de ijsmachine, zo ranzig, ik had al weer zoiets van pfffff niet nadenken nu, we zijn toch ingeënt!!??
We hebben daar een poosje gezeten, om ons heen gekeken, wat een mafkezen en alcoholisten liepen hier rond, uiteindelijk zijn we weer vertrokken richting Mangolia, we wilden hier graag bij het marinemuseum langs.
We werden daar hartelijk ontvangen door de vrouw van een marine kapitein, in het Roemeens probeerde ze uit te leggen dat ze ons op de heen weg ook al had zien rijden en na veel gebaren begrepen we dat haar man ook motor reed. Oh leuk knikten we, ja wat kun je nog meer in het Roemeens terug zeggen, dan moto,  moto, dat is het dan ook wel.
Maar even goed, het was een leuk klein museum en ik denk dat wij de enige bezoekers waren die dag.







Na nog een klein souvenirtje te hebben gekocht, zijn we terug gereden naar het hotel om lekker bij het zwembad af te koelen. Ik wilde nog iets voor Tessa haar verjaardag op het blog zetten, ja dat ging niet helemaal makkelijk zoals je ziet. : ))

En nu zitten we samen met het personeel, in onze oranje Micky Mouse shirtjes, de voetbalwedstrijd te kijken. Henny heeft de oranje ballonnen opgeblazen, zodat we de boel nog een beetje konden versieren.

Tot morgen.

Groeten Henny & André