Na een heerlijk nachtrust zijn we redelijk vroeg opgestaan. André was weer eens in geen velden of wegen te bekennen.... Na 10 minuten kwam hij binnen met de was die hij zelf heeft gewassen.
Omdat de was buiten aan de waslijn bij het zwembad mocht hangen (nadat de was eerst van het balkon was gewaaid), was de was lekker droog gewaaid. Toch weer een besparing van $ 123 :-).
Aan het ontbijt hebben we nog een flink na zitten praten over onze trip in Libanon... tjonge wat een ervaring! Gewoon dat we weer op 7-20 waren geweest....en de foto's en kilometers film die inmiddels zijn gemaakt!
Even wat statistieken t/m 5-6-2014
4641 km tot gisteren
663.liter brandstof voor twee machine's
2 liter olie
1 ketting
2200 foto's
60 GB film
..... liter bier
......Shoarma
......Thee/koffie/suiker
0 Gehaktballen/ speklappen
0 frikandellen/patat oorlog
Helaas is het hier (door trage internetverbindingen) niet mogelijk om filmmateriaal te publiceren. Voor degenen die willen, gaan we zeker nog wat regelen als we weer thuis zijn, iets van een avondje of zo, want er is heel veel leuks te zien!
Na een heerlijk ontbijt hebben we afscheid genomen van het zeer vriendelijke personeel en zijn we vertrokken.
Onze motoren hadden we voor het ontbijt al opgeladen. We zijn op weg gegaan naar Cappadocië, een schitterend gebied recht boven Tasacu! Het was toch nog een tocht van zo'n kleine 400 km... Maar daar draaien deze heren inmiddels hun handen niet voor om.
We moesten eerst nog een heel stuk langs de kust af omdat de binnen wegen hier wel heel slecht zijn.
Bij de eerste tankstop was het meteen al weer heel gezellig met thee en veel bladiebla met handen en voeten, Snijder en Kuit en natuurlijk van Persie :).. En dan ongeveer 30 Turken om je motor die alles willen weten van de kosten tot hoeveel cc en nog veel meer.
Na zo'n 150 km gingen we de bergen in, schitterend, maar helaas het weer werd ook slechter en slechter...
Ondanks dat we regenpakken bij ons hebben, waren we voor dat we er erg in hadden door-en-door natgeregend...koud tot op onze botten... En het werd steeds kouder en kouder. Maar we moesten nog een stuk, dus maar weer even stoppen bij een tank station om even bij te komen en om warme thee te zeuren. Hahaha, wat is warme thee dan ineens lekker!
Eenmaal een stuk verder kwamen we uit in de bergen. Meteen ging de zon schijnen... heerlijk!
We kwamen aan in een klein toeristenplaatsje aan de rand van Cappadocië. We zagen bussen met Japanners en andere volkeren voorbij komen in het uur dat we daar geweest zijn, dat was echt grappig.
Nadat we opgedroogd waren en wat gegeten hadden, zijn we nog even over een mini marktje gelopen waar André gelijk het hoofddeksel van Cappadocië op zijn hoofd kreeg. Hahaha, dat was echt hilarisch!. Nieuwe helm, zei het jochie van het kraampje.
Mijn nieuwe baret/helm.
Eenmaal weer opgestapt en verder gereden voor de laatste 80 km, werden we wederom getrakteerd op een fikse bui regen....Alweer doorweekt voordat we ons regenpak aan konden trekken... dus dat ging lekker.. het gaat hier zo snel.
Uiteindelijk na een kleine drie kwartier zijn we toch aangekomen in de plaats Uchisar waar we van ellende maar een pensionnetje hebben geboekt. We zouden natuurlijk eigenlijk gaan camperen..... maar gezien het weer hadden we daar nu even geen zin in. Het was een leuk klein en goed verzorgd pensionnetje. Keurig en straalde de cultuur uit van deze streek.
Geweldig mooi pension !!!!
Nadat we onze spullen hadden neergezet, moest ik even voor een bril gaan kijken. Wat is het geval; als ik moet tanken hang ik mijn bril meestal even tussen de spinnen waar de tassen mee vast zijn gemaakt en zet dan mijn helm af. Bij het op doen van de bril eigenlijk precies het zelfde...Dit keer was ik dat vergeten.... Conclusie: bril waarschijnlijk weg gewaaid...
Had net even schone warme kleding aangedaan en ging op de motor naar de opticien die naast het ziekenhuis zit. Zo gezegd zo gedaan... ware het niet dat ik wederom een fikse bui regen op mijn kop kreeg en aaarghhhhh... weer een nat pak!....En geen bril.... boos teruggekeerd.
Uiteindelijk zijn we maar rond gaan kijken in de buurt. Nu konden we gelijk zien waar Cappadocië om bekend staat. We zijn naar het hoogste punt van de regio geklommen met een prachtig uitzicht op de omgeving.
Wat een apart landschap, echt schitterend! Na wat te hebben gegeten zijn we terug gegaan naar het pensionnetje waar we nog een biertje hebben gedronken. Weer een dag voorbij ...wat vliegt de tijd!
Omdat de was buiten aan de waslijn bij het zwembad mocht hangen (nadat de was eerst van het balkon was gewaaid), was de was lekker droog gewaaid. Toch weer een besparing van $ 123 :-).
Aan het ontbijt hebben we nog een flink na zitten praten over onze trip in Libanon... tjonge wat een ervaring! Gewoon dat we weer op 7-20 waren geweest....en de foto's en kilometers film die inmiddels zijn gemaakt!
4641 km tot gisteren
663.liter brandstof voor twee machine's
2 liter olie
1 ketting
2200 foto's
60 GB film
..... liter bier
......Shoarma
......Thee/koffie/suiker
0 Gehaktballen/ speklappen
0 frikandellen/patat oorlog
Helaas is het hier (door trage internetverbindingen) niet mogelijk om filmmateriaal te publiceren. Voor degenen die willen, gaan we zeker nog wat regelen als we weer thuis zijn, iets van een avondje of zo, want er is heel veel leuks te zien!
Na een heerlijk ontbijt hebben we afscheid genomen van het zeer vriendelijke personeel en zijn we vertrokken.
Onze motoren hadden we voor het ontbijt al opgeladen. We zijn op weg gegaan naar Cappadocië, een schitterend gebied recht boven Tasacu! Het was toch nog een tocht van zo'n kleine 400 km... Maar daar draaien deze heren inmiddels hun handen niet voor om.
We moesten eerst nog een heel stuk langs de kust af omdat de binnen wegen hier wel heel slecht zijn.
Bij de eerste tankstop was het meteen al weer heel gezellig met thee en veel bladiebla met handen en voeten, Snijder en Kuit en natuurlijk van Persie :).. En dan ongeveer 30 Turken om je motor die alles willen weten van de kosten tot hoeveel cc en nog veel meer.
Na zo'n 150 km gingen we de bergen in, schitterend, maar helaas het weer werd ook slechter en slechter...
Ondanks dat we regenpakken bij ons hebben, waren we voor dat we er erg in hadden door-en-door natgeregend...koud tot op onze botten... En het werd steeds kouder en kouder. Maar we moesten nog een stuk, dus maar weer even stoppen bij een tank station om even bij te komen en om warme thee te zeuren. Hahaha, wat is warme thee dan ineens lekker!
Eenmaal een stuk verder kwamen we uit in de bergen. Meteen ging de zon schijnen... heerlijk!
We kwamen aan in een klein toeristenplaatsje aan de rand van Cappadocië. We zagen bussen met Japanners en andere volkeren voorbij komen in het uur dat we daar geweest zijn, dat was echt grappig.
Nadat we opgedroogd waren en wat gegeten hadden, zijn we nog even over een mini marktje gelopen waar André gelijk het hoofddeksel van Cappadocië op zijn hoofd kreeg. Hahaha, dat was echt hilarisch!. Nieuwe helm, zei het jochie van het kraampje.
Zit die vreetzak weer.
Uiteindelijk na een kleine drie kwartier zijn we toch aangekomen in de plaats Uchisar waar we van ellende maar een pensionnetje hebben geboekt. We zouden natuurlijk eigenlijk gaan camperen..... maar gezien het weer hadden we daar nu even geen zin in. Het was een leuk klein en goed verzorgd pensionnetje. Keurig en straalde de cultuur uit van deze streek.
Geweldig mooi pension !!!!
Nadat we onze spullen hadden neergezet, moest ik even voor een bril gaan kijken. Wat is het geval; als ik moet tanken hang ik mijn bril meestal even tussen de spinnen waar de tassen mee vast zijn gemaakt en zet dan mijn helm af. Bij het op doen van de bril eigenlijk precies het zelfde...Dit keer was ik dat vergeten.... Conclusie: bril waarschijnlijk weg gewaaid...
Had net even schone warme kleding aangedaan en ging op de motor naar de opticien die naast het ziekenhuis zit. Zo gezegd zo gedaan... ware het niet dat ik wederom een fikse bui regen op mijn kop kreeg en aaarghhhhh... weer een nat pak!....En geen bril.... boos teruggekeerd.
Uiteindelijk zijn we maar rond gaan kijken in de buurt. Nu konden we gelijk zien waar Cappadocië om bekend staat. We zijn naar het hoogste punt van de regio geklommen met een prachtig uitzicht op de omgeving.
Wat een apart landschap, echt schitterend! Na wat te hebben gegeten zijn we terug gegaan naar het pensionnetje waar we nog een biertje hebben gedronken. Weer een dag voorbij ...wat vliegt de tijd!
Voor nu wensen we jullie weer een goede nachtrust!
Groeten van André en Henny
Groeten van André en Henny
